E-learning-tool brengt Curaçaose geschiedenis en scholieren samen

Daarnaast wil ze met dit project kennis van de lokale geschiedenis stimuleren op een toegankelijke manier voor iedereen. De bibliotheek kan geen grote groepen ontvangen, de studiezaal heeft ruimte voor slechts 10 tot 12 werkplekken. Met de e-learning tool die nu ontwikkeld wordt, kan de bibliotheek verschillende doelgroepen bereiken, stelt Leonora.

Het Mongui Maduro Library trapt de e-learning tool af met de focus op VSBO-scholen omdat dit de grootste groep op het eiland is, zegt Leonora. In de eerste fase wordt dat in het Papiaments gedaan, daarna wordt de e-learning tool ook in het Nederlands en het Engels gelanceerd.

Van puzzelstukjes tot natievorming

Met de e-learning tool wil de bibliotheek ook focussen op inclusiviteit en verbondenheid. “We komen van een eiland met verschillende etnische groepen, met verschillende migratieachtergronden, en toch wonen we in hokjes naast elkaar. ”Alle puzzelstukjes bij elkaar: de Caquetios, de Europese kolonisten, de Joodse gemeenschap, de Afrikaanse gevangenen tot en met recenter immigratie uit bijvoorbeeld Brits Caribische eilanden, Haïti, Dominicaanse Republiek en Libanon. Al deze stukjes maken deel uit van wat nu onze cultuur is”, zegt Leonora.

Hierbij zijn vragen zoals “Waar komen deze etnische groepen vandaan en wat hebben ze meegebracht? En wat is onderdeel geworden van onze cultuur?” Een voorbeeld is de ‘lèter cu chuculati’, een soort koek die uitgedeeld wordt bij belangrijke gebeurtenissen zoals doopsels, communie bruiloften en verjaardagen. Leonora legt uit dat het van oorsprong een Joods gebruik is. “Maar het is zo Curaçaos en onderdeel van onze cultuur.”

Geschiedenis studente Iris van Vlimmeren, was als stagiaire betrokken bij de inhoudelijke invulling en structurering van het project. Als rode draad en thematische opbouw werd er besloten om het verhaal van de bewoners van Curaçao rond migratiestromen te vertellen. “We markeren relevante historische-, politieke-, sociale- en economische momenten in de geschiedenis, zoals kolonisatie, trans-Atlantische slavenhandel en arbeidsmigratie”, zegt Leonora.

Hierbij wil de bibliotheek zich ook richten op een meer inclusief narratief van individuele en familiegeschiedenissen, zodat een student niet alleen leert over generaliserende politieke geschiedenissen., stelt Leonora.

“Individuele verhalen maken de achtergrond van migratiestromen toegankelijker. Als je vertelt dat Joao d’Ylan in 1651 vanuit de Amsterdams-Portugese gemeenschap in Curaçao kwam wonen, en 12 joodse families met zich meebracht. Dan denk je: Oh, die naam komt dus daar vandaan. Zo wordt het persoonlijker en dat zorgt voor meer begrip”, zegt ze.

Virtuele tour

De tour is interactief, mensen kunnen opdrachten binnen de modules maken en in de virtuele bibliotheek rondlopen. Dat maakt het niet alleen toegankelijk voor scholieren maar ook toeristen kunnen daar gebruik van maken. Op deze manier kunnen meer mensen zowel fysiek als virtueel kennis maken met de verschillende bevolkingsgroepen, legt Leonora uit.

Voor Leonora en Van Vlimmeren moet de virtuele tour uiteindelijk tweerichtingsverkeer worden, het moet uiteindelijk een algemene bron van informatie worden waarbij studenten zelf ook nieuwe informatie en films kunnen aanleveren. Zo kunnen ze een eigen onderzoek, of een interview met een familielid aanleveren wat nieuwe informatie levert voor de collectie.

“Jongeren kunnen ook bijdragen aan de geschiedenis. Zo hebben we groepen waar we veel over weten en van andere groepen weten we weinig. We hebben bijvoorbeeld een grote gemeenschap van Chinezen en Hindoestanen. Vertel hun geschiedenis. Dat verrijkt de informatie over onze cultuur”, aldus Leonora.

Met fondsen van The British Library is de Mongui Maduro Library de genealogische registers van de Joodse gemeenschap aan het digitaliseren. “En dat geeft de burgers, iedereen die meer wil weten over deze Joodse gemeenschap, digitaal toegang tot deze collectie.”

Het moet een groeiend project worden die naarmate er andere modules aan toegevoegd wordt ook groter wordt. “Door de virtuele tour maak je kennis met de collectie op een digitale manier, het is een digitale transformatie hoe wij omgaan met onze collectie, voegt Leonora toe.

De volgende fase is om een focusgroep van leraren samen te stellen, legt de directeur uit. Met deze focusgroep wordt er gekeken naar de fases, de thema’s die via de e-learning uitgelicht kunnen worden en op welke volgende groepen ze zich moeten richten.

“De bedoeling is dat we het voorbeeld geven en ook andere instanties erbij gaan betrekken naar mate het project groeit. Met deze kennis kan de gemeenschap elkaar beter begrijpen, meer respecteren en meer erkenning voor de cultuur creëren. Onze cultuur is net als een mooi geweven tapijt die uit verschillende stukjes bestaat”, aldus de directeur.